W witrynie internetowej 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej znajduje się strona poświęcona jej historii. Dywizja wywodzi się z 11 Dywizji Piechoty III Armii komunistycznej. Formowanie 11 DP rozpoczęło się w październiku 1944 w rejonie lubelskim. Po prawie trzech miesiącach została rozwiązana. Wcześniej przerwano też formowanie III Armii.
Ponownie tworzona była w marcu 1945 w okolicach Łodzi. Później otrzymywała miano zmotoryzowanej, zmechanizowanej, pancernej, ponownie zmechanizowanej i wreszcie w 1992 dywizji kawalerii pancernej.
W 1967 zdecydowano, że dywizja będzie kontynuować "tradycje" 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego II Armii komunistycznej z czasu końca II Wojny Światowej.
W 1983 komuniści nadali dywizji imię Króla Jana III Sobieskiego.
W witrynie znajduje się też deklaracja, że od 13 lipca 1992 dywizja stała się "bojowych tradycji 1. Polskiej Dywizji Pancernej dowodzonej na froncie zachodnim II wojny światowej przez generała Stanisława Maczka. Jednocześnie nadal kontynuowano tradycje 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego frontu komunistycznego.
1 września 2003 dołożono w nazwie dywizji miano "Lubuska".
Artykuł o historii dywizji ilustrowany jest obficie zdjęciami polskich żołnierzy Wojska Polskiego na froncie zachodnim, które było podległe rządowi polskiemu na uchodźstwie w Londynie.
Deklaracja o kontynuacji tradycji 1. Polskiej Dywizji Pancernej jest oczywiście fałszerstwem.