czwartek, 17 grudnia 2015

Wykorzystywanie służby medycyny pracy do łamania praw obywatelskich i praw człowieka w Polsce

Według obowiązującego w Polsce kodeksu pracy z 1974 roku, pracownik powracający do pracy po zwolnieniu trwającym ponad 30 dni zobowiązany jest poddać się badaniom kontrolnym przeprowadzanym przez służbę medycyny pracy. Badania powinny zakończyć się stosownym orzeczeniem lekarskim.

MG, dyplomowany nauczyciel fortepianu z 23-letnim stażem pracy, zatrudniona w Państwowej Szkole Muzycznej w ZG, przebywała na zwolnieniu lekarskim od 11 września 2015 do 3 listopada 2015. 28 października 2015 otrzymała skierowanie na badania kontrolne i 29 października 2015 zgłosiła się do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w ZG.

3 listopada 2015 lekarz WOMP skierował MG na konsultację psychologiczną, ale nakazał jej, by wzięła zwolnienie u lekarza rodzinnego na okres od 4 listopada do 13 listopada 2015. Obowiązująca ustawa o służbie medycyny pracy nie określa wzajemnych relacji między medycyną pracy a lekarzem rodzinnym. Zrozumiałe jest jednak, że lekarz medycyny pracy nie może nakazywać osobie badanej pozyskiwania zwolnienia lekarskiego, jeśli ta nie skarży się na dolegliwości i chce wrócić do pracy. Lekarz medycyny pracy złamał prawo.

17 listopada 2015 MG otrzymała w WOMP kopię dokumentacji związanej z przeprowadzanym badaniem kontrolnym. WOMP nie wystawił jednak orzeczenia lekarskiego i znów złamał prawo. Do 14 grudnia orzeczenia nie wydano.

Polski kodeks pracy narzuca obowiązek wykonywania badań lekarskich dopuszczających pracownika do wznowienia pracy po 30-dniowym zwolnieniu lekarskim. Oznacza to, że praca nie jest prawem, a przywilejem, którego obywatel może być z największą łatwością pozbawiony. Jest to sytuacja typu więziennego. W więzieniu bowiem możliwość wykonywania pracy przez więźnia jest przywilejem i nagrodą.


Prawo pracy obowiązujące w wielu krajach europejskich i pozaeuropejskich jest dostępne w Internecie. Na tym tle prawo polskie wygląda wyjątkowo represyjnie. Polska jest chyba jedynym krajem, w którym obowiązuje nakaz przeprowadzania badań po 30-dniowej nieobecności w pracy w wyniku zwolnienia lekarskiego. Bez wątpienia ten obowiązek został wprowadzony w celu stworzenia okazji do dokonania czynności na szkodę obywatela.

Prawodawstwo komunistyczne, w tym obowiązujący wciąż komunistyczny kodeks pracy z 1974 roku, było projektowane z myślą o ułatwieniu inwigilacji, kontroli i represji. Wskazane wyżej represje przeciwko MG zastosowano z powodów politycznych.