Według
obowiązującego w Polsce kodeksu pracy z 1974 roku, pracownik
powracający do pracy po zwolnieniu trwającym ponad 30 dni
zobowiązany jest poddać się badaniom kontrolnym przeprowadzanym
przez służbę medycyny pracy. Badania powinny zakończyć się
stosownym orzeczeniem lekarskim.
MG, dyplomowany nauczyciel fortepianu z 23-letnim stażem
pracy, zatrudniona w Państwowej Szkole Muzycznej w ZG,
przebywała na zwolnieniu lekarskim od 11 września 2015 do 3
listopada 2015. 28 października 2015 otrzymała skierowanie na
badania kontrolne i 29 października 2015 zgłosiła się do
Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w ZG.
3
listopada 2015 lekarz WOMP skierował MG na konsultację
psychologiczną, ale nakazał jej, by wzięła zwolnienie u lekarza
rodzinnego na okres od 4 listopada do 13 listopada 2015. Obowiązująca
ustawa o służbie medycyny pracy nie określa wzajemnych relacji
między medycyną pracy a lekarzem rodzinnym. Zrozumiałe jest
jednak, że lekarz medycyny pracy nie może nakazywać osobie badanej
pozyskiwania zwolnienia lekarskiego, jeśli ta nie skarży się na
dolegliwości i chce wrócić do pracy. Lekarz medycyny pracy złamał
prawo.
17
listopada 2015 MG otrzymała w WOMP kopię dokumentacji związanej z
przeprowadzanym badaniem kontrolnym. WOMP nie wystawił jednak
orzeczenia lekarskiego i znów złamał prawo. Do 14 grudnia orzeczenia
nie wydano.
Polski
kodeks pracy narzuca obowiązek wykonywania badań lekarskich
dopuszczających pracownika do wznowienia pracy po 30-dniowym
zwolnieniu lekarskim. Oznacza to, że praca nie jest prawem, a
przywilejem, którego obywatel może być z największą łatwością
pozbawiony. Jest to sytuacja typu więziennego. W więzieniu bowiem
możliwość wykonywania pracy przez więźnia jest przywilejem i
nagrodą.
Prawo
pracy obowiązujące w wielu krajach europejskich i pozaeuropejskich
jest dostępne w Internecie. Na tym tle prawo polskie wygląda
wyjątkowo represyjnie. Polska jest chyba jedynym krajem, w którym
obowiązuje nakaz przeprowadzania badań po 30-dniowej nieobecności
w pracy w wyniku zwolnienia lekarskiego. Bez wątpienia ten obowiązek
został wprowadzony w celu stworzenia okazji do dokonania czynności
na szkodę obywatela.
Prawodawstwo
komunistyczne, w tym obowiązujący wciąż komunistyczny kodeks
pracy z 1974 roku, było projektowane z myślą o ułatwieniu
inwigilacji, kontroli i represji. Wskazane wyżej represje przeciwko
MG zastosowano z powodów politycznych.
