Warszawa czy Żelazowa Wola?
Heike Amos napisała w Neues Deutschland z 30 marca 2013, Die Entstehung der Nationalhymne der DDR, że Eisler skomponował melodię do słów Bechera w hotelu Bristol w Warszawie pod koniec października 1949,
Durch einen Zufall trafen sich Hanns Eisler und Johannes R. Becher Ende Oktober in Warschau im Hotel »Bristol« zu Feierlichkeiten anlässlich des 200. Geburtstages von Johann Wolfgang von Goethe. Becher machte Eisler mit dem Hymnen-Gedicht bekannt und Eisler, sofort inspiriert, spielte am dortigen Hotel-Klavier eine Hymnen-Melodie vor, die sofort Anklang fand.
W artykule wikipedii na temat hymnu NRD napisano, że Eisler skomponował melodię w Żelazowej Woli na fortepianie należącym kiedyś do Chopina,
Ende Oktober 1949 traf Becher in Warschau mit Eisler zusammen, der zu den Feierlichkeiten anlässlich des 200. Geburtstags Goethes aus Wien angereist war.
Er bat Eisler um eine Vertonung des Textes und erwähnte, dass er diesen auch bereits anderen Komponisten gegeben habe. Am Nachmittag desselben Tages fuhren sie gemeinsam nach Żelazowa Wola zum Geburtshaus von Frédéric Chopin, wo Eisler ihm bereits eine erste Version vorspielte.
„Ich hatte inzwischen eine Melodie gefunden, und auf dem alten Flügel von Chopin spielte ich sie ihm vor. Er war sehr erstaunt, daß das so rasch ging und sagte: „Das müssen wir uns aber noch in Berlin überlegen! […] Solche Sachen kann man nur sehr rasch machen oder gar nicht."“
Nie jestem w stanie zweryfikować prawdziwości żadnej z tych wersji. Ani wikipedia, ani Neues Deutschland nie należą do źródeł wiarygodnych. Wikipedia powołuje się na publikację Eislera z 1964. Eisler, kompozytor melodii do hymnu, mógł tę historyjkę po prostu zmyślić.
Dodane 1 maja 2014:
A jeśli obie wersje są fałszywe? Komuniści nie mieli żadnych zahamować w fałszowaniu. Osadzenie historyjki o powstaniu hymnu NRD w kontekście dwusetnej rocznicy Goethego i fortepianu Chopina lub hotelu Bristol automatycznie dodaje powagi. Bolszewickie państwo niemieckie ledwie zostało ustanowione, a tu proszę, od razu ocieramy się o tytanów sztuki sprzed 200 i 150 lat! Jednak fabrykowanie przez bolszewików różnych historyjek i mitów było na porządku dziennym i dlatego należy ostrożnie traktować informacje takie, jak ta podana wyżej.
