Things May Not Be as They Appear

In North Korea things may not always be what they appear. Interestingly, the same sentence is true in Poland.

Funkcjonariusze Semka i Ziemkiewicz

Kiedy funkcjonariusze Ziemkiewicz i Semka ni stąd ni zowąd wyskoczyli z "debatą", w której roiło się od pomówień typowych dla dyktatury komunistycznej, wiadomo było, że zapewne w niedługim czasie będzie to do czegoś potrzebne.

Władze Rosji mówią to samo, co Semka i Ziemkiewicz. W artykule najważniejszy jest tytuł.

Zersetzung gehts weiter

Bardzo ważnym narzędziem ataku na osoby niezwiązane z ubekistanem są anonimowe obelgi publikowane w portalach internetowych kontrolowanych przez ludzi ubekistanu. Lista jest bardzo długa, bo Internet w Polsce, zwłaszcza portale społecznościowe, pozostaje pod kontrolą ubekistanu. Portale społecznościowe służą utrzymaniu kontroli nad świadomością społeczną i uzupełniają szczelny system dyktatury medialnej.

Agresja ma zniechęcać osoby niezależne do aktywności społecznej. Dotyczy osób zarówno znanych jak i jeszcze nieznanych szerszemu ogółowi.

Tutaj Gazeta Wyborcza wmawia nieświadomym czytelnikom, że za tą agresją stoi po prostu ogół niewyżytych Polaków. Pamiętajmy jednak, że jedną z kluczowych zasad destrukcji wykonywanej przez ubekistan jest rzucanie oskarżeń pod mylnym adresem. Wyborcza pielęgnuje i stymuluje klimat agresji. Są to zwyczajne metody wypracowane jeszcze przez bolszewików.

W terminologii wschodnioniemieckich służb specjalnych, znanych powszechnie jako Stasi, całość technik mających na celu całkowitą anihilację osobowości, wizerunku i psychiki osoby atakowanej, zwana była Zersetzung.

Stasi nie ma, ale jest ubekistan, który bardzo szeroko stosuje techniki Zersetzung. Klinicznym przypadkiem są m.in. ataki na Jarosława i Lecha Kaczyńskich.

Obiektem tej inwigilacji jest wiele osób. Jedną z nich jest Klient Nasz Pan.

Gazeta sowiecka

Gazeta sowiecka nie podaje nigdy prawdy. Przesadza zawsze, kłamie zawsze. Wtedy, gdy pisze in plus sowieckich stosunków - przesadza lub kłamie. Gdy pisze in minus, gdy pisze, że jest źle na transporcie, na fabryce, tam lub ówdzie - kłamie lub przesadza. Wygłasza się hasło : "rozwinąć samokrytykę w takim lub innym kierunku". "Nacisnąć na to lub owo". I tą masą przesady, którą operuje wtedy prasa sowiecka w opisywaniu danego, zaniedbanego działu pracy, starają się bolszewicy podnieść energię ludzi, zajętych w tej dziedzinie.

Stanisław Cat-Mackiewicz, "Myśl w obcęgach"

Przyjaciel Andrzeja Czumy

Napisał książkę.

Janusz Korwin-Mikke był obecny w Pałacu Prezydenckim, kiedy Andrzej Czuma odbierał nominację na ministra sprawiedliwości. Zaprosił go Andrzej Czuma.

Funkcjonariusz Isakowicz-Zaleski

Agresywnie podjudzał ostatnio do rękoczynów. Mówił o rzucaniu kamieniami, używaniu dzieci w roli taranów. Dużo słów przemocy.

Od kilku dni tzw. media rozgrywają tandetną prowokację z kilkoma rowerami.

Niedawno BBC pokazała go w swoim filmie dokumentalnym. Prowokator robi międzynarodową karierę. Pora przyznać mu order "Zasłużony dla ubekistanu".

Procedura

Po czym poznać kłamstwa funkcjonariuszy Ministerstwa Sprawiedliwości i MSWiA?

Kiedy podano do publicznej wiadomości informację o śmierci strażnika więziennego nadzorującego jednego z głównych oskarżonych w sprawie porwania i zabójstwa Krzysztofa Olewnika, funkcjonariusze przed kamerami wygłaszali formułki o postępowaniu zgodnie z procedurą, choć zdrowy rozsądek mówił co innego. Według oficjalnej wersji nie informowano ministra sprawiedliwości, bo procedura tego nie wymagała.

Rzecznik Centralnego Zarządu Służby Więziennej, Luiza Sałapa, powiedziała wówczas, że strażnik popełnił samobójstwo, bo miał problemy osobiste i finansowe. Powiedziała to już 17 lipca, tuż po tym, jak wiadomość została opublikowana.

- Nie łączyłabym tych dwóch spraw. Funkcjonariusz powiesił się na gałęzi drzewa w miejscowości, w której mieszkał. Miał 34 lata, zostawił żonę i dwie córki – powiedziała w TVN 24 rzeczniczka służby więziennej Luiza Sałapa.

Czy powieszenie w rodzinnej miejscowości ma świadczyć o tym, że było to samobójstwo? Zdumiewająca wypowiedź. Fakt posiadania dwóch córek też ma wspierać wersję o samobójstwie?

Kto każe pani rzecznik wypowiadać się na temat łączenia bądź niełączenia "tych dwóch spraw"?

Jak powiedziała Sałapa, strażnik powiesił się w nocy z 12 na 13 lipca na drzewie przy drodze Morąg-Raj. - Znalazł go przypadkowy przechodzień, a prokuratura wszczęła w tej sprawie, jak się zawsze w takich sprawach czyni, śledztwo. Ma ono wyjaśnić powody tego samobójstwa, ale z pogłosek, które do nas docierają, wynika, że strażnik ten miał kłopoty rodzinne i finansowe - powiedziała Sałapa.

Co to za pogłoski? Kto je wygłasza? Zdumiewające, że pogłoski o kłopotach rodzinnych i finansowych docierają do wysoko postawionych funkcjonariuszy lotem błyskawicy (może należałoby dodawać w takich przypadkach literkę d: "wysoko podstawionych funkcjonariuszy"). Jeśli te pogłoski tak sprawnie się rozchodzą, to dlaczego nie rozchodzą się równie szybko informacje o tym, że był to strażnik nadzorujący jednego z głównych oskarżonych w czasie, kiedy nastąpił jego zgon w więzieniu? Widzimy tu wyraźną sprzeczność w zeznaniach pani rzecznik. Rzecznik w pierwszej publicznej wypowiedzi na temat śmierci strażnika natychmiast rozgłasza "pogłoski"? Zanim pracę wykona prokuratura?!

Określenie "kłopoty rodzinne i finansowe" można odnieść do setek tysięcy osób w Polsce, może i milionów, a jednak nie popełniają one samobójstw. Co to właściwie znaczy?

Dodała, że nie widzi powodów, by łączyć samobójstwo ze sprawą Olewnika. - Owszem, ten człowiek pracował na zmianie wtedy, gdy powiesił się Franiewski, ale sprawa Franiewskiego została prawomocnie umorzona 31 lipca 2008 i nikt, ani ten strażnik, ani żaden inny nie usłyszał w tej sprawie zarzutów - podkreśliła. Sałapa dodała, że oba zdarzenia dzieli znaczny czas i na tej podstawie uważa, że nie mają one ze sobą nic wspólnego.

Czyim rzecznikiem jest rzecznik? Kto upoważnił ją do takiej wypowiedzi? Nie widzi powodów? Zanim pracę wykonał prokurator? Po kilku latach zacierania śladów przez funkcjonariuszy MSWiA i Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie zabójstwa Krzysztofa Olewnika?

Jeśli rok, jaki upłynął między śmiercią Franiewskiego a śmiercią strażnika, to według pani rzecznik "znaczny czas", należy zadać następujące pytanie:

Jaki jest maksymalny czas, po upływie którego nie wolno wiązać tych dwóch śmierci? 3 miesiące? 6 miesięcy? 9 miesięcy? Zdrowy rozsądek mówi, że ta wypowiedź jest kłamstwem.

Kto panią upoważnił to wypowiadania takich opinii?

Zdumiewa wszystko, co powiedziała Luiza Sałapa. Rzecznik służby więziennej wypowiada się jak prokurator lub sędzia po zakończeniu długiego postępowania.

Wypowiedzi tego typu w filmach sensacyjnych wkładane są zwykle w usta ludzi tuszujących ciemne sprawy. Im więcej takiego gorączkowego tuszowania, tym gorzej.

W komunikatach, jakie pojawiły się parę dni później, poinformowano, że jeden świadek mówił o samobójczych zamiarach strażnika. Kto jest autorem pogłosek o "kłopotach rodzinnych i finansowych"?

Co dokładnie powiedział "świadek"? Kim jest ten świadek?

Dalej

strażnik przed śmiercią wysłał sms-a do jednej z bliskich osób, informując, gdzie będzie jego ciało

Kto był adresatem sms-a? O której godzinie otrzymał sms-a i jak się zachował po jego otrzymaniu?

I dlaczego dopiero parę dni temu ubloidy pisały o podpaleniu fabryki JBB należącej do znajomego rodziny Olewników i ważnego świadka w sprawie Krzysztofa Olewnika? Dlaczego dopiero teraz dowiadujemy się o tym, że w 2004 uprowadzono i zamordowano jego córkę? Dlaczego funkcjonariusze mediów zatajali przed społeczeństwem wiedzę na ten temat?

"Polska" pisze, że podobnie jak przy porwaniu Olewnika, także w sprawie Eweliny B. skandaliczne błędy popełniali pracujący nad sprawą policjanci i prokuratorzy.

Dlaczego funkcjonariusze ubloidów (np. Dorota Gawryluk) przebąkują, że być może Włodzimierz Olewnik "nadepnął komuś na odcisk" i że rzekomo on sam najlepiej wie, o co może chodzić? To brzmi jak pogróżka.

Funkcjonariusze ubloidów, na co dzień tropiący rozwiązaną sznurówkę w butach Jarosława Kaczyńskiego, współpracują w zatajaniu prawdy. W kraju demokratycznym z normalnie funkcjonującymi mediami przynajmniej parę redakcji wysłałoby swoich dziennikarzy, by zbadali sprawę strażnika więziennego i napisali obszerny reportaż na ten temat. A w Polsce żadna redakcja nie tknęła tego tematu. Dlaczego? Na pewno dlatego, że nie mamy mediów w Polsce. A czy mamy demokrację? Demokracja jest. Pozorna.

Zacząłem od procedury i procedurą zakończę. Funkcjonariusze przed kamerami chwalili się postępowaniem zgodnym z procedurą. Kłamali. Prokurator nie pojawił się na miejscu śmierci strażnika.

Wybiórcze wskazywanie na zgodność z procedurą dobitnie świadczy o ukrywaniu prawdy.